Grenzen verleggen

We konden deze week weer opnieuw met een open blik vertrekken naar de Broederschool in Lokeren. Ik keek weer enorm uit naar wat ik vandaag te zien en te horen zou krijgen. 

Ik mocht de hele voormiddag doorbrengen in groep 21 bij juf Nele. Vorige week had ik ook al kennisgemaakt met deze groep maar toen waren er maar leerlingen aanwezig. Vandaag waren het er 7! De leerlingen hadden arbeidstraining. Dit houdt in dat de leerlingen opdrachten krijgen van externe bedrijven en deze tot een goed einde moeten brengen. Vandaag mochten ze werken aan 3 opdrachten namelijk: antidusttype verpakken, eitjes verpakken en mappenklipjes maken. De leerlingen mochten hier op eigen tempo aan werken en moesten zoveel mogelijk gedaan krijgen tegen de middagspeeltijd. Ook kregen 2 leerlingen gelijktijdig de opdracht om de was uit te delen in alle klassen. Er was 1 leerling die wat onbeleefd deed tegen de juf. Ik heb echt zoveel respect voor de manier waarop de leerkracht hiermee kan omgaan. Ze blijft zeer kalm en probeert een fatsoenlijk gesprek aan te gaan om de leerling weer rustig te krijgen. De leerling bleef echter onbeleefd en was kwaad op de leerkracht. Gelukkig was het voor de leerling net pauze zodat hij even afstand kon nemen en weer rustig kon worden. Het was al bij al een zeer rustige voormiddag. 

De namiddag was echter niet zo rustig! Ik had een hele sportnamiddag met de GES-klas. Deze leerlingen worden voorbereidt op het leven in groep in een dagverblijf. De meester had me op voorhand al even wat meer info gegeven over de klasgroep. De klasgroep bestaat uit 3 leerlingen en hij waarschuwde me van Q. Hij kan namelijk wat proberen imponeren en wat proberen opvallen. 

We gingen samen mountainbiken! En 'gelukkig' ben ik zo'n sportieve ziel die fantastisch goed kan fietsen. 😅 Toen in binnenkwam in de klasgroep vroegen de leerlingen direct wie ik was en wat ik kwam doen. Ik kreeg de kans om mezelf voor te stellen. 2 leerlingen vonden het direct in orde maar 1 leerling was hier niet zo tevreden mee. Hij kan zich namelijk moeilijk aanpassen aan nieuwe situaties en kon het niet accepteren dat ik zou meegaan. Hij liep boos buiten en begon met de deuren te slaan. Ik stond helemaal aan de grond vastgenageld. De meester probeerde de jongen nog te overtuigen om mee te gaan maar hij wou absoluut niet mee gaan. Deze leerling is ook effectief niet mee gaan fietsen. We vertrokken dus met een groepje van 4: de meester, 2 leerlingen en ik. De leerlingen hadden enorm veel plezier en probeerden hun beste kunsten aan mij te tonen. De meester stond versteld en vertelde me dat Q. nog nooit zo goed zijn best had gedaan! Ik ben niet de beste fietser dus hield ik me achteraan in de groep en Q. voelde zich hierdoor zeer gelukkig omdat hij eens niet de laatste was. De meester zei dat hij Q. echt zag glunderen. De eerste kilometers waren enorm zwaar voor mij en ik moest echt grenzen verleggen. Maar naarmate we steeds verder gingen en wat pauze hadden genomen, ging het steeds beter en beter. We hebben op sommige stukken ook wat trager kunnen fietsen om zo wat te babbelen met elkaar. Zo heeft Q. me veel toevertrouwt over zijn thuissituatie en was hij ook benieuwd naar hoe het bij mij in elkaar zat. Het was echt een leuk gesprek waaruit we beiden veel hebben kunnen leren denk ik. Toen we terug aankwamen aan de school was ik zowel opgelucht, omdat ik toch wel wat moe was, als ook teleurgesteld, want de leuke namiddag zat er alweer op! 

Het was dus een dag vol grenzen verleggen. Zowel voor de leerlingen, waarbij sommige net geen goede dag hadden en andere een uitstekende dag, als voor mij! De dingen die ik hier elke dag opnieuw weer bijleer en ontdek zijn dingen die ik nooit zal vergeten! De Broederschool in Lokeren met al zijn leerlingen heeft toch al een stukje van mijn hart overwonnen! 

Kiona x