De laatste momentjes

Gisteren heb ik door het drukke schema niet aan mijn blog kunnen schrijven. Daarom schrijf ik hem nu voor 2 dagen.

Gisteren was een drukke dag. In de voormiddag ging ik samen met een van de oudste groepen boodschappen doen voor het kerstfeest. Aangezien veel leerlingen op stage waren, waren er maar twee leerlingen in de klas.
Als de leerlingen gaan winkelen, starten ze eerst altijd met het maken van een boodschappenlijst. In deze boodschappenlijst wordt per product de naam, een afbeelding, het aantal dat ze nodig hebben en de kostprijs opgeschreven. Dit duurt altijd heel lang, omdat de leerlingen op de site van Colruyt alle producten moeten zoeken en dan ook moeten uitrekenen hoeveel ze nodig hebben.
Nadien ben ik met deze leerlingen en de aanwezige leerkracht per auto naar de Colruyt geweest.
Toen we terug waren was het intussen al 11u30. De leerkrachten hadden aan mij en Lotte gevraagd om het laatste uur voor de middag een groep op te vangen die op dat moment geen leerkracht had. Onze taak bestond er enkel uit om deze leerlingen te laten eten en bezig te houden tot de speeltijd (13u15). Dit leek makkelijker dan gedaan. Door een ruzie tussen 2 leerlingen escaleerde de situatie al snel en is iemand van het schoolteam ons komen aflossen.
Na de middag gaven Lotte en ik zelfstandig een les sport aan een groep leerlingen omdat ook die leerkracht ziek was. Dit wisten wij de dag ervoor al, daarom hadden wij al wat kunnen afspreken wat we zouden doen.
Tijdens de middagspeeltijd hebben wij dan ook een parcours klaargezet in de turnzaal waar de leerlingen zich op konden uitleven. Dit zou natuurlijk geen 3 uur duren, en daarom hadden we ook besloten om een kleine wandeling te maken.
Tijdens de les sport kreeg één van de leerlingen plots last van vlekken voor zijn ogen omwille van zijn suikerziekte, werd één van de leerlingen redelijk agressief omwille van problemen in de thuissituatie en kreeg één van de leerlingen een aanval. Deze les was dus wel degelijk een shock voor mij. Om de rest van de dag wat rustiger te laten verlopen en de vermoeide leerlingen ook de kans te geven om even uit te rusten, zijn we een korte wandeling gaan maken. Althans, Lotte heeft dat gedaan met de leerlingen. De leerling die tijdens de les sport ook al een aanval kreeg, kreeg dit na 10 minuten wandelen ook in haar rolstoel. Omdat ze noodmedicatie moet krijgen als de aanval te lang duurt of te erg is, heb ik besloten om met haar terug te wandelen richting de school.
Dit was geen makkelijke opgave omdat ik haar zowel moest tegenhouden (zodat ze niet zou vallen) als voortduwen. Na 10 minuten was ik terug aan de school en heb ik meteen op de bel geduwd zodat het secretariaat mij kon helpen.
In overleg met de stagiaire maatschappelijk werk hebben we besloten om haar in de verpleegkamer te leggen.
Ik heb tijdens die dag beseft dat het werken in buitengewoon onderwijs niets voor mij is. Ik heb enorm veel respect gekregen voor de leerkrachten en het ander personeel op de Broederschool.


Vandaag verliep mijn voormiddag wat rustiger. Op de planning was vermeld dat ik opnieuw naar de paardenboerderij zou moeten en opnieuw fietsen zou moeten afwassen en herstellen. één van de leerkrachten vond het echter een beter idee dat Lotte en ik eens zouden wisselen, zodat we ook eens van de andere ateliers konden proeven.
Ik heb dus een hele voormiddag yoga gedaan en dit heeft mij echt tot rust gebracht. Ik begrijp heel goed waarom de leerlingen van dit atelier precies daarvoor kiezen.
Het had ook een positief effect op mij. Omwille van allerlei problemen, heb ik normaal een gemiddelde hartslag van 130, maar na het atelier yoga was dit nog maar tussen de 70 en 80.
Ik denk eigenlijk dat ook leerlingen in de lagere school baat kunnen hebben bij yoga. Dit natuurlijk geen hele voormiddag, maar kort tussendoor enkele oefeningen doen om te letten op de ademhaling zou al een heel verschil maken.
Verder is het mij ook opgevallen dat er veel meer doelen zitten in dit atelier dan enkel tot rust komen. Zo leren de leerlingen hun lichaam kennen, maar ook de richtingen zoals voor, achter, links, rechts, beneden, boven, ...
Ook het actief luisteren is een doel. Het is voor de leerlingen vaak niet makkelijk om handelingen goed uit te voeren, daarom moeten ze goed luisteren naar de leerkracht.


Het afscheid nemen verliep heel snel. Omdat de leerlingen allemaal heel snel op de bus worden gezet was het niet echt mogelijk om afscheid te nemen van de leerlingen.
Lotte en ik zijn wel nog met enkele leerkrachten blijven praten. Ik heb hen eerlijk gezegd dat het niets voor mij zou zijn om les te geven in dat type school, omdat ik voornamelijk de communicatie heel moeilijk vind. Zij vertelden mij dat dit in OV2 wel beter is, maar daar heb ik natuurlijk niet de kans toe gehad om daar mee te draaien.

Het was wel een unieke ervaring die ik nooit meer zal vergeten!

Joke

Reacties

Populaire posts van deze blog

Tot ziens met een glimlach

Onze gedachten vooraf

Een dag vol stressballetjes en een hongerige maag